CAN YOKSUL


1948 yılında Çorum’un Tolamehmet köyünde doğdu. Asıl adı Selahattin Koçak’tır.

Şiire ilgisi ilkokul yıllarında başladı. Yöresinde dinlediği ve zamanla şiirlerini öğrendiği aşıklardan etkilenerek şiir yazmaya yöneldi.

İlkokuldan başlamak üzere tüm okul yaşamı değişik yerlerde geçti. 1968 yılından sonra yaklaşık 10 yıl Çorum’un değişik köylerinde öğretmenlik yapan Can Yoksul, bu dönemde birçok aşığa ilişkin araştırmalara yöneldi.

Sonraki yıllarda öğretmenlikten ayrılarak Çorum çevresinde kalkınma kooperatiflerinde değişik görevlerde çalıştı. Bu görevleri sırasında Köy-Koop’un yayın organı olan »Tohum«, daha sonra »Allıturnam« adlı dergileri çıkaran Can Yoksul, Avrupa’nın birçok yerinde değişik konferans ve toplantılara katıldı.

Son yıllarda bir yöresel gazetede köşe yazarı olarak çalışan Can Yoksul’un değişik ülkelerde yayımlanan Teslim Abdal’dan Deli Boran’a dek birçok halk ozanına ilişkin araştırması ve »Bozkırın Çocuğu« (1970), »Deli« (1974), »Gündönümü« (1980), »Seni Unutur muyum Seni« (1983), »Panzerler, Postallar, Darağaçları« (1983) ve »İnsanlığın Türküleri« (1990) adlı kitapları bulunmaktadır.

Üstünde

Derdin elinkinden yüce belleme
Nice dert olur ki derdin üstünde
Eli cahil kendin hoca belleme
Nice fert olur ki ferdin üstünde

Yara olur sızlar irin akarak
Yara olur iyileşir kokarak
Say parmaklarını bir bir bakarak
Üç değil beş olur dördün üstünde

Derdi olan elbet derman çağırır
Kimi sinesinde öfke yoğurur
Bu dünya durmadan korkak doğurur
Korkaklar yer tutmuş merdin üstünde

Can Yoksul’um olmaz yamaya yama
Sokulmuş böğrüne bir paslı kama
İki köy birleşip bir olur ama
Yurt olmaz elbette yurdun üstünde
 

 Ben

Gökyüzünde uça uça
Yoruldum ben yoruldum ben
Zalim avcı nişan aldı
Görüldüm ben görüldüm ben

Kan akıyor bak yaram var
Vurma avcı eşim duyar
İlden ile diyar diyar
Sürüldüm ben sürüldüm ben

Düştüm gökten taş üstüne
Aktı kanım baş üstüne
Sürme elin döş üstüne
Kırıldım ben kırıldım ben

Çırpınırdım tepe takla
Haydı toprak beni sakla
Sapı kanlı kör bıçakla
Vuruldum ben vuruldum ben

Çil kekliğim geldi sonum
Bir Can idim n’oldu sonum
Kara toprak oldu sonum
Sarıldım ben sarıldım ben